Dirty Angels Film İncelemesi

;

Dirty Angels Filminin Özeti

“Dirty Angels,” bir grup kadın suçlu ve onların tehlikeli yaşamları etrafında döner. Film, zorlu koşullar altında hayatta kalmaya çalışan bu kadınların yaşadığı mücadeleleri, dostlukları ve ihanetleri keşfeder. Her biri kendi geçmişinden kaçarken, birbirlerine güvenmeyi öğrenirler. Ancak, geçmişleri peşlerini bırakmaz ve onları daha büyük bir tehlikenin içine sürükler. Sonunda, bu kadınlar hem fiziksel hem de duygusal olarak sınanırken, hayatta kalma mücadelesi verirler.

Filmin İncelemesi

**Journeyman Martin Campbell**, Afganistan’da geçen, standart bir rehin alma gerilim filmi olan “Dirty Angels”ı sert ve işçi usulü bir tarzda yönetiyor. Film günümüzde geçiyor ama 2000’lerin ortalarında çıkmış gibi hissediliyor; tek boyutlu karakterleri ve Orta Doğu ortamındaki kültürel basitleştirmeleriyle. Son derece şiddet dolu bir film; insanlar kafa üstünden vuruluyor veya boyunlarından bıçaklanıyor, acımasız ve ciddiyetle. Alissa Sullivan Haggis ve Jonas McCord’un senaryosundaki diyaloglar, tamamen sıkıcı bir cesaretle dolu ve tamamen kadınlardan oluşan bir komando ekibinin üyeleri, birbirleriyle konuşmaya bile zaman ayırdıklarında neredeyse sürekli tartışıyorlar.

Ekiplerinin lideri, geçmişi sorunlu Jake olarak, **Eva Green**, sıkıntılı bir Amerikan aksanı ile karşımıza çıkıyor; sert bir asker. “Dirty Angels”, Green’i 2006 yapımı “Casino Royale”ın yönetmeniyle bir araya getiriyor; bu film, Daniel Craig’in James Bond olarak rol aldığı ilk filmdi ve ona çok daha fazla karizma ve karmaşıklık sunmuştu. Burada, kesik bob kesimi, çelik bakışları ve boğuk, sade bir üslup ile klasik Jodie Foster kişiliğinin bir versiyonunu sergiliyor. Hırslı bir duruş var ama materyal daha az güven verici.

IŞİD, Pakistan’daki uluslararası bir liseden bir grup ergen kızı kaçırdığında, Jake, onları kurtarmak için bir grup askeri kötü adamı yönlendirmek üzere çağrılıyor. İsimlerini yaptıkları işlerden alıyorlar: Geek (Jojo T. Gibbs) teknoloji uzmanı, The Bomb (Maria Bakalova) patlayıcıları yönetiyor, Shooter (Emily Bruni) ise … işte, o da atıcı. Ve devamı böyle. Travis (Christopher Backus) Jake’i göreve almak için ikna eden uzun süreli bir meslektaşı, Malik (Reza Brojerdi) ve Abbas (Aziz Çapkurt) ise yerel kardeşler; eğlenceli sürüş becerileri ve yapmacık, zoraki mizah sağlıyorlar.

Bu bağlamda, ton burada her yerde; yoğun kovalamacalar ve çatışmalardan, macho hakaret alışverişlerine, bu insanları insancıllaştırmak için düşünülmüş aniden gelen pop kültür referanslarına kadar. Ruby Rose, Medic adında bir sağlık görevlisi olarak, Doctor Mike (Edmund Kingsley) adında bir doktorla neredeyse yok denecek kadar bir romantizme sahip; bu, hiçbir anlatı amacına hizmet etmiyor.

Bu arada, Amerikan hükümetinden 10 milyon dolarlık bir fidye umuduyla bekleyen Amir (George Iskander), kaçırma olayının arkasındaki karikatürize kötü Taliban lideridir. O kadar az bir derinliği var ki, etkileyici olma şansını bile bulamıyor; bu yüzden, kendisine karşı çıkan veya hoşlanmadığı birini aniden öldürdüğünde, bu bile şok edici olmuyor. Bu, onun kim olduğudur.

Buna rağmen, burada uzun çatışmalardan patlayan Humvee’lere kadar büyük miktarda grafik şiddet var. Eğer o tür düşüncesiz geri dönüş şiddetini arıyorsanız, “Dirty Angels” bunu sunuyor. Keşke bu kadar sıkıcı olmasa.

Teorik olarak, film, yüksek eğitimli, cesur kadınların, diğer kadınları kurtarmak için örtülü bir şekilde – mecazi ve gerçek anlamda, zaman zaman burka giydikleri gibi – hareket etmeleri gerçeği ile önemli bir mesaj verebilirdi. Ne yazık ki, 1990’ların aksiyon filmlerindeki erkek paralı askerlerin genel sertliği ile yazılmışlar. Bu yüzden, bu kızları köktenci, ataerkil baskının pençesinden kurtarmak için kendilerini tehlikeye attıklarında, patlamaların ve otomatik silah ateşinin gürültüsü arasında bunun duygusal ağırlığını hissetmek zor.

Özellikle kadın haklarının burada Amerika Birleşik Devletleri’nde ve dünya genelinde tehlikede olduğu bir zamanda, “Dirty Angels” kaosun arasında anlamlı bir şey söyleme fırsatını kaçırmış bir film olarak öne çıkıyor.

**Christy Lemire**, 2013’ten beri RogerEbert.com için yazan uzun süreli bir film eleştirmenidir. Bunun öncesinde, yaklaşık 15 yıl boyunca The Associated Press için film eleştirmenliği yapmış ve Roger Ebert’in yönetici editör olarak görev yaptığı “Ebert Presents At the Movies” adlı kamu televizyonu dizisini Ignatiy Vishnevetsky ile birlikte sunmuştur. Film Aşkı Anketimize verdiği yanıtları burada okuyabilirsiniz.

Filmden Sahneler